6 książek, które w 2018 poruszyły mnie najbardziej

Podobnie jak w poprzednim roku, tak też i teraz, nie zamierzam prezentować zestawienia książek (obiektywnie) najlepszych. Wśród tych, które w tym roku przeczytałam wybrałam jednak kilka, które najbardziej mnie poruszyły. Jest wśród nich jeden komiks oraz dwie pozycje z 2017 roku.

1. Mikołaj Grynberg „Księga wyjścia”, Wydawnictwo Czarne 2018

Fragment mojej recenzji:

Mikołaj Grynberg zebrał w „Księdze wyjścia” historie tych, którzy po Marcu opuścili Polskę, ale też tych, którzy w niej zostali. Tych, którzy znaleźli nowy dom, i tych, którzy po wyjeździe z Polski domu już nigdy nie mieli. „Super-Polaków” pochodzenia żydowskiego, którzy przyjęli wszystkie sakramenty i byli ekspertami od polskości i polskiej literatury. Ale także tych, którzy w sukienkę komunijną koleżanki założyli jedynie do zdjęcia, by nim w odpowiednim momencie zamachać.

Rozmówcy Grynberga mówią o antysemityzmie, o rodzicach bojących się pogromu, ale czasem także o marcowych, wzruszających aktach solidarności ze strony katolików. „Księga wyjścia”, choć na okładce dwukolorowa, na poziomie faktów zdecydowanie nie czarno-biała. To lektura często mocna i trudna, ale też niezwykle ciekawa.

Czytaj dalej >>

2. Daniel Magariel „Nasz chłopak”, Pauza 2018

Fragment mojej recenzji:

„Nasz chłopak” to historia walk, do których dochodzi w pewnej rodzinie. Walki między rodzicami, która kończy się rozwodem. Walki o prawo do opieki nad dziećmi, której elementem jest porzucenie domu w Kansas. Walki o nowe życie, którą ojciec i dwóch synów zaczynają od podróży do Nowego Meksyku. I w końcu walki o normalność, której największym wrogiem jest uzależnienie.

Ta niewielkich rozmiarów powieść to także historia dziecięcej bezbronności i niemocy. Opowieść o naiwności, krzywdzie i strachu przed tymi, którzy powinni nas chronić. O samotności i przetrwaniu. O braterstwie. I raz jeszcze o walce.

Czytaj dalej >> 

3. „Moja najdroższa”, Gabriel Tallent, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2018

Fragment mojej recenzji:

 „Moja najdroższa”, „kruszynko” – tak zwraca się do swojej córki Martin, ojciec, który rano smaży jej naleśniki i odprowadza na autobus do szkoły. Ten sam, który ją gwałci.

Wątek przemocy seksualnej sprawił, że o debiutanckiej powieści Gabriela Tallenta mówiło się wiele, w wielu miejscach. W samej „wyborczej” ukazało się kilka materiałów, w tym wywiad z autorem przeprowadzony przez Sylwię Chutnik. Zwłaszcza detaliczne opisy poszczególnych aktów przemocy wywołały sporo kontrowersji. Bo ta książka jest kontrowersyjna. Mężczyzna szczegółowo opisuje w niej okrucieństwo wyrządzane młodej dziewczynie przez innego mężczyznę. Jakby czerpał z tego przyjemność. Po rozmowie Chutnik mamy pewność, że nie o przyjemność autora w tym wszystkim chodziło.

Czytaj dalej >>

 4. Agnieszka Świętek, „Obiecanki”, Kultura gniewu, Warszawa 2018

Fragment mojej recenzji:
„Obiecanki”, to poruszająca opowieść o rozstaniu rodziców ukazanym z perspektywy dziecka. To opowieść o samotności, poczuciu odrzucenia, tęsknocie i życiu w rodzinie, która nie jest idealna. To komiks o odpowiedzialności i o tym, jaki wpływ ma nasze zachowanie na innych. Niezależnie od tego czy jesteśmy rodzicem, który powinien pamiętać o dobru dziecka. Czy też jesteśmy dzieckiem, które wyładowuje się na koleżankach, nie mając pojęcia, z czym i tak muszą się już mierzyć.  To komiks smutny, ciepły i mądry. Polecam.

Czytaj dalej >>

5. „Rdza”, Jakub Małecki, Sine Qua Non 2017

Fragment mojej recenzji:

„Rdza” to powieść wciągająca, poruszająca, ciekawa i napisana z pomysłem. Krytycy stawiają wobec niej zarzut czułostkowości oraz oferowania zbyt łatwych wzruszeń. Zgadzam się, że nagromadzenie nieszczęść jest naprawdę duże, ale mimo to, dla mnie ta książka jest po prostu bardzo dobra.

W „Rdzy” Jakub Małecki przeplata ze sobą dwie opowieści  - współczesną i historyczną. Poznajemy losy dwóch bohaterów. Gdy słyszymy o nich po raz pierwszy, oboje są dziećmi. Szymek ma siedem lat  kiedy jego rodzice giną w drodze z koncertu. Tośka, jako kilkuletnia dziewczynka, poznaje czym jest wojna. Oboje zostają naznaczeni przez tragedie a śmierć i nieszczęście stają się nieodłącznym elementem ich życia.

Czytaj dalej >>

6. Agneta Pleijel, „Zapach mężczyzny”, Karakter 2017

Fragment mojej recenzji:

„Zapach mężczyzny” jest jak miękka i ciepła kołdra, spod której nie chcesz wyjść, i za którą tęsknisz, gdy jesteś na zewnątrz. Ma w sobie coś z rodzinnego domu. Ma historię z jej blaskami i cieniami. I ma w sobie kobiecość. Mądrą, ale nie nieomylną. Czasem silną, czasem kruchą. Ma w sobie magię. „Zapach mężczyzny”, to jest książka magiczna. Kolejna autobiograficzna opowieść  Agnety Pleijel. Szczera, ujmująca formą i treścią. Prawdziwa i poruszająca. Świetna literacko.

Czytaj dalej >>

Zobacz także:

Książki, które w 2017 poruszyły mnie najbardziej

Czytaj więcej »